Gruczoły apokrynowe – gdzie się znajdują i za co odpowiadają?
Pocenie się nie wywiera przyjemnych skojarzeń, jednakże jest to naturalny proces fizjologiczny, mający na celu utrzymanie prawidłowej temperatury ciała. Wydzielanie potu możliwe jest dzięki dwóm rodzajom gruczołów potowych: apokrynowych oraz ekrynowych.
Pot oraz jego rola
Pot jest substancją (płynem) o odczynie kwaśnym, wydzielaną przez gruczoły potowe, którego skład w 98% stanowi woda. Poza wodą, na pozostałe 2% przypada roztwór fizjologiczny NaCl, mocznik, kwas moczowy oraz amoniak.
Pot w naszym organizmie odpowiada m.in. za:
- proces termoregulacji,
- wydzielanie licznych substancji, takich jak mocznik, aminokwasy, potas, sód,
- wydzielanie leków,
- tworzenie wraz z wydzieliną gruczołów łojowych warstwy ochronnej skóry, która zabezpiecza ją przed drobnoustrojami chorobotwórczymi.
Gruczoły potowe
Człowiek posiada dwa rodzaje gruczołów potowych, wśród których wyróżnia się gruczoły ekrynowe oraz gruczoły apokrynowe.
Pierwsze z nich występują w ilościach nawet do 3 milionów i rozmieszczone są na całej powierzchni skóry, z tym że ich największe skupiska znajdują się na dłoniach, stopach oraz czole. Gruczoły ekrynowe określane są jako samodzielne przydatki skóry, ponieważ uchodzą one bezpośrednio na jej powierzchnię. Ich główną rolą jest uczestnictwo w procesie termoregulacji.
Drugi rodzaj gruczołów stanowią gruczoły apokrynowe, występujące także pod nazwą gruczoły cewkowe. Uchodzą one do mieszków włosowych, a nie bezpośrednio poza powierzchnię naskórka i zlokalizowane są pod pachami, w okolicach narządów płciowych, a także na powiekach oraz brodawkach sutkowych. Ten rodzaj gruczołów różni się od pozostałych, ponieważ nie uczestniczą one w procesie termoregulacji. Do ich aktywacji dochodzi w okresie dojrzewania, podczas którego stymulują one wytwarzanie wydzieliny przez hormony, stres oraz inne emocje, dlatego też uznaje się, iż wydzielają one pot tylko pod wpływem bodźców emocjonalnych oraz hormonalnych. Płyn przez nie produkowany w odróżnieniu od gruczołów ekrynowych charakteryzuje się nieprzyjemnym zapachem, co wynika z udziału tlenu oraz enzymów znajdujących się w mikroflorze bakteryjnej.